Anadolu Ajansı’ndan edindiğim bir içeriğe göre, Erzincan’ın Kemaliye ilçesinde yaşayan İbrahim Eraydın adlı seksen yaşındaki bir abimiz. Kahvehanelerdeki, sokaklardaki, çöplerdeki atık cam şişeleri toplayarak bahçesinde kendine çeşme ve mangal inşa etmiş. Geri dönüşüm budur sevgili okur.
Görüşmede talep gelirse daha fazlasını da yapabileceğini belirten İbrahim Abi, bunlarla bahçede kendini eğlendirecek bir şeyler yapmak için uğraştığını söylüyor. Doğaya faydası olduğu için Geri dönüşüm sağladığı için de mutlu olduğunu belirtiyor. Toplamaya devam edip yeni yapılar yapacağını da sözlerine ekliyor.
Bu haber benim aklıma, daha önce Maiotik’de de haberini yaptığımız güzel bir Geri Dönüşüm örneği olan 2013 yılında New York’taki bir sergide ortaya çıkan Aklı Bir Karış Havada projesini getirdi, onda da cam değil de plastik pet şişelerden kocaman bir bulut inşa etmişlerdi. Yukarıdaki görsel İbrahim Abi’ye aitken; aşağıdakiler de Aklı Bir Karış Havada projesine ait. Detayları gene Maiotik’te bulabilirsiniz.
İnsanın benzer dönemlerde benzer şeyler hayal etme özelliği çok ilginç. Söz gelimi dünyanın bambaşka iki yerinde birbirinden hiç haberi olmayan iki topluluğun ürettiği iki eskil destan da birbirine çok benzer özellikler taşıyabiliyor. İnsan birbirini hiç görmese de aynı dönemde aynı şeyleri hayal etmeye yatkın demek ki. Buna insandaki muhayyile(hayal etme becerisi) ortaklığı diyebiliriz sanırım. İbrahim Abi’nin de ellerine sağlık.
Görüşmek üzere. Daha estetik olabilir miydi evet ama olsun eline sağlık abi.