Gazete Fısıltıları ’nda Afi, büyüme yolculuğundaki zorlukları taban tabana zıt ikizi Kozi’yle aşmaya çalışıyor. Masal anlatıcısı kızı, parmaksız küçük devi, yersiz yurtsız sihirbazı tanıdıkça seçimlerini netleştiriyor, özgürleştiriyor. – (Tanıtım Bülteninden)
Oldum olası yaşlanınca babama benzemekten korkarım. Yanlış anlaşılmasın babam harika bir adamdır, dürüsttür benimle güzel vakit geçirir, beni sever ama onu aşmak zorundasındır ya o yüzden diyorum: Babama benzemekten korkarım. Filhakika bir ara benimde gaza gelip Oğuz Atay ve Yekta Kopan hikayeleri okuyarak iç dünyamda babamla kavga eder gibi çatışmalar yaşadığım doğrudur ama gerçekte babam kavga edilecek adam değildir. Babam hır gürden nefret eder zaten mizacı itibariyle de sakin ve yapıcı bir tiptir. Bu anlamda benzemek güzel olur lakin onu aşmak isteğim başka bir yerden gelir.
Ben uzun bir süre yaş almaktan korktum. Cahil kalacağım yeni çıkan şeyleri anlayamayacağım diye ürktüm. Babamdan gördüğüm kadarıyla büyümek yeni şeylere bakmak onları öğrenmek için çabalamak ama asla gençler kadar olamamaktı(hakkını yemeyeyim babam iyi word kullanır). Fakat okudukça durumun böyle olmadığını anladım. Sevim AK gibi yazarlar sayesinde gördüm ki merak duygusu, dünyayı takip etme arzusu sen büyüdükçe ve imkanların arttıkça daha da kuvvetleniyordu. Sadece yeni icatları daha iyi kritik edip zamanını harcayacağın şeyi daha da özenle seçiyordun.
SEVİM AK
Sevim Ak benim gibi insanlara yetişkinlerin dünyasının bir önceki nesilde olduğu gibi çocuklarınkinden ayrı olmayacağını ve isteyen istemeyen herkesin bu çağın içinde olacağını anlatıyor. Çocuklarımızla ortaklaşacağımızı ve çabalayan herkesin büyük ya da küçük teknik detaylarına ve derinliğine erişebileceğini kanıtlıyor (siz de yeğeninizle aynı mobil oyunu oynadığınızı fark etmişsinizdir).
Sevim AK, Gazete Fısıltıları’nda çocukların içine doğduğu bu dijital dünyayı en az çocuklar kadar içselleştiriyor ve çocuklara çocukların dünyasından sesleniyor. Başta da dediğim gibi sadece onların dünyasını araştırdığı ince eleyip sık dokuyup araştırmalarından faydalandığı için değil bilakis onların dünyasından geri kalmadığı, yeni çıkan teknolojik icatlara aynı merakı duyduğu için. Öğrendiği herşeyi kendine eklediği için. Çocuk da tam da bu yüzden yani kendisine benzediği için reddedemiyor zaten Sevim AK’ı.
Sevim AK, Gazete Fısıltıları’nda annenin babanın “Bırak şu telefonu!” ya da “Kalk artık şu bilgisayarın başından!” söyleminin dışında yeni bir söylem geliştiriyor. Zaten edebiyat böyledir. Harekete geçirir bazen istemesen bile zihni deler geçer. Tavsiyeleri estetik hale getirir sana hayat durumları sunar ve seçmek okura kalır.
GAZETE FISILTILARI
Gazete Fısıltıları , dijital dünyayı yakalayan, teknolojininin daha büyük ekranlardan, daha net görüntü kalitesinden, daha yüksek işlemci gücünden fazlası olduğunu, teknolojiyi kavrayıp makineyi insan gelişimi için kullanmanın ne demek olduğunu anlatıyor. Obama’nın şöyle bir videosu vardı:
Sevim Ak da aynen buradaki gibi adeta “Oynayın oynamayın demiyorum. Bende oynuyorum ama bakın bunlar bunlar da var” diyor. Hem de Afi’nin gözünden. Her sayfada Afi’ye yeni bir şeyler keşfettirerek. İnanın çocuğunuzun bir saniye dahi olsa ekrandan gözünü ayırıp gerçek dünyaya bakmasını sağlayacak esinler barındırıyor kitap.
İyi edebiyatın yetişkini çocuğu olmayacağını söylemiştik. Ben dahi defalarca kendimle başbaşa kaldım ekrana daldığım zamanlarda kafamı kaldırdım ve başka şeyler yapmak için harekete geçtim.
Hepimizin Gazete Fısıltıları’nda Afi üzerinden bir neslin nasıl büyüdüğünü anlatan Sevim AK’dan öğrenecekleri var. Yapay teknolojik yeniliklere kanmayıp ayağı toprağa değen çocuklar yetiştirmemiz gerekiyor. Doğasını unutmayan markette gördüğü sebzenin hangi ağaçta büyüdüğünü bilen ona geri dönen ancak bir taraftanda teknolojiyi kendine yontmayı başarabilen bir nesil yetişmesi umuduyla. Bütün annelere, babalara, öğretmenlere ve ortaokul öğrencilerine şiddetle tavsiye ediyorum.
İyi akşamlar diliyorum.