Öleceğini Bilen Canlı… Öncelikle, bu yazıyı değerli dostumun kaleme aldığı “Google ölüme çare mi buluyor?” yazısından esinlenerek yazdım. Esin kaynağımın yaratıcısına teşekkürlerimle başlayalım 🙂
Yazımızın başlığını hiç düşündünüz mü? Hayatının bir gün sonlanacağını bilen tek canlı insan. Diğer hiçbir canlının bu tür bir bilince sahip olduğunu kanıtlayan bir emare yok. Acaba bu bilince sahip olmak iyi bir meziyet mi insanoğlu için?
Bu soruyu diğer canlılara göz atarak cevaplamaya çalıştım. Yani ölüm bilincinde olmadığını düşündüğümüz canlılara. Elle tutulur, üzerinde konuşulabilir bir şey buldum. Yaşam hızı!
Tabiatta, öleceğini bilen tek canlı insan olduğu için yaşamı bu kadar aceleye alıyor. Sonunu bildiği ama sonucuna müdahale edemediği belirsiz bir zaman aralığına kimi olanca fazla yaşantı, kimi olanca fazla meta dolduruyor. Koşuyoruz, geç kalıyoruz, erken gidiyoruz, acele ediyoruz, biriktiriyoruz, yetişiyoruz, yetişemiyoruz, ısrar ediyoruz, telaşa kapılıyoruz, pes etmiyoruz ve onlarcası. Neden mi? Çünkü bu serüven bitecek ve bizler bunu çok iyi biliyoruz.
Peki, diğer canlılar acele etmiyor mu? Hiç mi hızlanmıyorlar? Evet, hızlanıyorlar. Acele de ediyorlar fakat tek bir koşulla; “ölüm tehlikesi altında.”
Bir ceylan sadece aslanlara yem olmamak için hızlandırır bacaklarını. Bir antilop, sürüsüyle nehri geçerken timsahlara yem olmamak için hızlanır. Bir aslan, açlıktan ölmemek için avına doğru son sürat koşar. İlginçtir, basilisk kertenkeleleri boğulmamak ve yem olmamak için o kadar hızlı hareket ederler ki su üstünde koşabilirler.
ÇOK GARİP DEĞİL Mİ?
Çok garip değil mi? Bir tarafta öleceğini bildiği için sürekli hızlanan insan. Diğer tarafta sadece ölüm tehlikesi altında hızlanan canlılar.
Asıl kararı hür iradelerinize bırakalım. Öleceğini bildiği için yaşamını süratle süsleyip, ölüme sessizce ve çok yavaş teslim olan insan mı; yoksa sadece ölüm tehlikesiyle karşı karşıya kaldığı zaman hızlanıp, yaşamını sakinlik ve sıradanlığın güzelliğiyle süsleyen diğer canlılar mı iyi bir şey yapıyor?
Son olarak bir teoriyle bitirelim. İnsan, evrim sürecinde zararlı mutasyona uğrayıp şekillenen bir varlık olabilir mi? Yoksa bu yüzden mi kendisine ve yaşadığı bölgeye en çok zarar veren canlı sıfatını kazanıyor?